Lorysa górska

Trichoglossus haematodus

Dystrybucja: 
Pożywienie: 
Siedlisko: 

Opis

Posiadają one niezwykle kolorowe upierzenie: zielone, niebieskie, czarne, czerwone i żółte, chociaż wzory te mogą różnić się u 20 istniejących gatunków.  Ich odnóża są szare, a dziób czerwony. Młode osobniki posiadają bardziej matowe upierzenie niż dorosłe i ciemny dziób oraz odnóża. 
Osobniki obu płci mają podobne upierzenie, ale samica jest mniejsza i posiada krótszy dziób. 

Etologia

Są towarzyskimi ptakami, które mogą tworzyć duże i dość hałaśliwe stada. W porze godowej odłączają się w parach. Zwykle składają od 1 do 3 jaj. Samica wysiaduje jaja około 26 dni i oboje rodziców troszczy się o wyżywienie młodych. Mogą one osiągać maksymalnie 25 lat. Najczęściej tworzą gniazda w otworach w drzewach. 
 
Ciekawostki

Lorysy górskie są specjalnie przystosowane do diety składającej się z nektaru i pyłków. Ich język posiada liczne włoskowate brodawki, które pomagają w pobieraniu pyłku i nektaru z kwiatów; z tego powodu lorysy są również ważnymi zapylaczami.

Zwierzę Niebezpieczne: 
Nie
Gatunek Inwazyjny: 
Nie
Kategoria Zagrożenia: 
Najmniejszej troski (LC)
CITES: 
II
Wymiary: