Uistití białoucha

Callithrix jacchus

Dystrybucja: 
Pożywienie: 
Siedlisko: 

Opis

To małe zwierzęta z rzędu naczelnych, niezwykle zwinne i szybkie kiedy skaczą z drzewa na drzewo. Po obu stronach głowy  mają charakterystyczne kępki białej sierści, stąd pochodzi ich nazwa. Poza tym mają białą plamę na czole, sierść na ciele ma kolor szary. Na długim ogonie widoczne są ciemniejsze pierścienie. 

 

Etologia

Tak jak wszystkie naczelne, są bardzo socjalne i żyją w grupach liczących  5-15 osobników, zorganizowanych według sztywnej hierarchii.  Są aktywne w ciągu dnia i poruszają się bardzo szybko. Samce zaznaczają swoje terytorium wydzieliną z gruczołów, aczkolwiek zamieszkują na tym samym obszarze z innymi uistiti. Po ciąży trwającej około 150 dni, rodzi się 1-2 młode, którymi prawie zawsze opiekują się samce.  

 

Ciekawe fakty

To jeden z najbardziej zagrożonych gatunków uistitis, z powodu zniszczenia ich siedlisk naturalnych. Mimo tego że ich siedliska zostały zniszczone przez rolnictwo, przystosowały się do życia z ludźmi. Zwierzęta te nauczyły się wykorzystywać plantacje w poszukiwaniu pożywienia, czasami przekształcają się nawet w plagę niszczącą zbiory.

Zwierzę Niebezpieczne: 
Nie
Gatunek Inwazyjny: 
Nie
Kategoria Zagrożenia: 
Najmniejszej troski (LC)
CITES: 
II
Naczelne nie są zwierzętami domowymi: 
Wymiary: