Oryks Szablorogi

Opis

To średniej wielkości antylopa, jej cylindryczne rogi, wąskie i zakrzywione do tyłu, mogą osiągać  120 cm długości. Zarówno samce jak samice mają jasną sierść, przód, zad i boki mają kolor brunatny, plamy na twarzy barwę brązowo – szarą. Młode mają sierść koloru jasnobrązowego, z białym podbrzuszem i ogonem z czarną końcówką. 

Etologia

Obecnie jest to gatunek wymarły w stanie dzikim, przedtem oryksy szablorogie żyły w stadach liczących 10-30 osobników, ale podczas migracji zwierzęta te tworzyły stada liczące setki osobników. Ciąża trwa 8 i pół miesiąca i samica rodzi jedno małe.  Oryks przystosowany jest do życia na obszarach pustynnych, jego szerokie kopyta pozwalają chodzić po piasku, jasna sierść odbija promienie słoneczne i końcówka języka jest czarna, co chroni przed poparzeniami słonecznymi. Oryksy mogą wytrzymać 10 miesięcy bez wody, wystarcza im pożywienie z owoców i sukulentów.  

Ciekawe fakty 

Wymarcie tego gatunku w stanie dzikim spowodowane zostało niekontrolowanym polowaniem, utratą ich siedlisk naturalnych i konkurencją z bydłem hodowlanym. Obecnie realizowane są programy ich hodowli w celu reintrodukowania gatunku w Tunezji, Maroku i Senegalu.